Beta, pieszczotliwie zwana przez nas Beatką, to pierwsza rakieta skonstruowana przez członków AGH Space Systems. Projekt ten miał na celu wdrożenie nowo powstałego zespołu w świat rakiet, aerodynamiki, silników hybrydowych czy zaawansowanych kompozytów. Beta została stworzona roku akademickim 2015/2016. W tym samym roku udało się przeprowadzić pierwsze testowe loty.
Głównym celem budowy rakiety Beta było stworzenie oraz przetestowanie kompletnego systemu, na który składały się:
Długość rakiety 2,5 m
Masa startowa rakiety 5 kg
Typ napędu hybrydowy
Paliwo polipropylen
Utleniacz podtlenek azotu
Maksymalny pułap 1,2 km
Cała struktura rakiety została wykonana z laminatu wykonanego z włókna szklanego i żywicy epoksydowej oraz warstwy przekładkowej w celu ograniczenia masy rakiety, a także zachowania wytrzymałości konstrukcji. Rakieta zawierała kilka elementów wykonanych metodą druku 3D, takich jak np. mocowanie kamery, elektroniki, anteny i pokrywy przy dyszy silnika (jednak ten ostatni wydruk stopił się podczas nieudanego startu i został wymieniony na metalową wręgę). Odzysk Bety polegał na użyciu dwóch spadochronów – pilota i spadochronu głównego, które były wyrzucane za pomocą sprężonego dwutlenku węgla. W tym celu został zaprojektowany i wykonany mechaniczny system do przebijania naboju CO2.
Jako elektroniki pokładowej użyto płytki z pierwszej sondy przygotowanej na zawody CanSat Competition, która miała za zadanie komunikację z rakietą oraz zbieranie parametrów lotu podczas misji.
Do napędu rakiety został wykorzystany silnik hybrydowy B2 z rakiety Carbonara z modyfikacją w postaci zamiany przepalanej membrany na serwozawór pomiędzy wtryskiem a butlą z utleniaczem. Głównym paliwem był wielokrotnie przetestowany polipropylen, jednak testowane i stosowane podczas lotu były także autorskie mieszanki takie jak na przykład tkanina nasączona żywicą epoksydową z dodatkiem parafiny, metali i katalizatorów.
Loty Bety odbyły się dwukrotnie na poligonie wojskowym w Drawsku Pomorskim podczas wydarzenia Loty Rakiet Eksperymentalnych, organizowanego przez Polskie Towarzystwo Rakietowe w kwietniu 2016 roku. Ponadto rakieta startowała trzykrotnie na Pustyni Błędowskiej.
Mimo awarii spadochronu i silnika w trakcie wspomnianych lotów rakieta była dalej sprawna i przygotowana do ewentualnych kolejnych misji. Beta została jednak przebudowana w roku akademickim 2016/2017. W kwietniu 2019 rakieta odbyła misję podczas wydarzenia Loty Rakiet Eksperymentalnych na poligonie wojskowym w Drawsku Pomorskim. Wzięła też udział w konkursie Apogeum organizowanym przez Polskie Towarzystwo Rakietowe – zdobyła tam trzecie miejsce. Konstrukcja wykorzystywała silnik B3, wcześniej zastosowany w rakiecie Panda3 – pozwolił on na osiągnięcie pułapu 1444m.
Projekt ten pozwolił nam na zdobycie nieocenionej wiedzy, która zaprocentowała w kolejnych projektach rakietowych, z roku na rok rozwijających się coraz bardziej dynamicznie. Dodatkowo podczas testów silnika Bety została stworzona hamownia, którą, dzięki wielu usprawnieniom i modyfikacjom, wykorzystujemy do dziś i testowane są na niej kolejne generacje silników hybrydowych naszej produkcji. Używana przy tym projekcie wyrzutnia o konstrukcji kratownicowej została wykonana z aluminium. korzystały z niej też Carbonara i Panda3.
Lider: Bartosz Postulka
Sekcja napędu hybrydowego: Tomasz Palacz, Aleksander Guzik, Dawid Gacek, Bartosz Moczała, Jakub Kosidło, Przemysław Drożdż
Sekcja mechaniki i systemu odzysku: Tomasz Fuchs, Jakub Rachucki, Bartosz Moczała, Artur Biernat
Sekcja elektroniki: Bartosz Moczała, Filip Stachowicz, Przemysław Drożdż
Sekcja stacji naziemnej: Adam Kurzak, Jacek Garbuliński
Sekcja logistyki i marketingu: Bartosz Postulka, Marek Bocian, Karol Horosin, Justyna Bzdoń
