W 2016 roku rozpoczął się projekt ciekłego silnika rakietowego, który początkowo został nazwany LRE Zawisza. Głównym celem było zbudowanie działającego silnika na ciekły materiał pędny o odpowiednio wysokim stosunku ciągu do masy, pozwalającym na użycie go w rakiecie. W wyniku prac, które były prowadzone przez ponad półtora roku, skonstruowano kilka prototypów, a w lipcu 2017 roku udało się po raz pierwszy dokonać poprawnego zapłonu i podtrzymania pracy silnika, co było dla nas ogromnym sukcesem.
Po tym okresie i wielu testach, główną lekcją, którą wynieśliśmy jest to, aby zawsze zaczynać od najprostszej i najmniejszej wersji. Projekt trzeba było wielokrotnie modyfikować, a finalna wersja była czterokrotnie mniejsza od początkowych założeń, natomiast planowany, skomplikowany system chłodzenia został całkowicie usunięty z projektu.
Na bazie tych doświadczeń, postanowiliśmy podjąć próbę skonstruowania pierwszej w Polsce rakiety z silnikiem tego typu.
Projekt miał wyznaczać ambitne cele na kolejne lata w sekcji rakietowej AGH Space Systems, gdyż podczas poprzednich projektów przekonaliśmy się, że na przestrzeni jednego roku akademickiego bardzo trudno jest zbudować dobrze działającą rakietę. Tym samym, w październiku 2017 roku, do życia została powołana rakieta Turbulencja.
Głównym celem projektu było stworzenie pierwszej polskiej rakiety na paliwo ciekłe, i przeprowadzenie zakończonego sukcesem lotu na pułap zbliżony do 9 kilometrów.
Mając na uwadze, że projekt będzie rozwijany na przestrzeni lat, została nakreślona koncepcja modularnego, konfigurowalnego systemu rakietowego zaprojektowanego pod kątem fazowej implementacji kolejnych wersji. Pomimo początkowych planów przygotowania konstrukcji dwustopniowej, z każdym segmentem napędzanym silnikiem z serii Zawisza, zespół ostatecznie zdecydował się na zastosowanie konstrukcji jednostopniowej, wyposażonej w silniejszą jednostkę napędową.
W pierwszym roku prac powstały modele inżynierskie obu stopni, przeprowadzono integrację większości podzespołów, jednak zabrakło czasu na testy niektórych systemów. Mimo to, dzięki obszernej dokumentacji i dobrej prezentacji, Turbulencja zajęła 2. miejsce w swojej kategorii międzynarodowego konkursu Spaceport America Cup 2018.
W roku 2018/2019 została przeprowadzona seria testów silnika w małej skali, która zakończyła się sukcesem. Zostały dopracowane inne podsystemy, między innymi elektronika, odzysk oraz struktura. Rakieta została przystosowana pod integrację z silnikiem w dużej skali i w pierwszej iteracji, będzie to rakieta jednostopniowa.
W roku 2019/2020 dopracowany zostanie napęd w dużej skali, następnie planowane są jego testy oraz pierwszy lot rakiety Turbulencja.
